21 Ağustos 2011 Pazar

Facebook ilk girdigimiz de çok güzeldi. Türkçesi olmadigindan bir çok kişı giremiyordu. Fakat zamanla türkçesi cıktı. İyi de oldu. Kişi sayısı hızla arttı. İlk önce lise arkadaşları,ilkokul arkadaşları,ortaokul arkadaşlarini bulmak güzel bir duyguydu.fakat zamanla unutmanın güzel bir şey olduğu geldi aklımıza.ilkokul arkadasınizla görüşmenin hiç bir pozitif yani yoktu. Konusmalariniz nasilsin? Neler yapiyorsundan daha ileri gitmiyordu. Onun için bundan sonra ben yokum . Unutmak güzel bir duygu olduğu için . Unutmak yenileşmeye de imkan taniyor.

Hiç yorum yok: