Günlük hayatta arkadaşlarımla ve insanlarla pek konuşamıyorum... nedeni bilmem ama bazen merhaba bile diyemem...Ama insanlar benim hakkında asosyal bir insan ... gibi düşünüyor ama ben bunu gariplikle açıklıyorum ....garip bir durum ...
küçükkken hatırlarımda hep kendi oyuncaklarım la oynardım. dünyayı unutur. her şey sanki onlarmış gibi gelirdi. Oyuncaklarım ve ben onlurduk sadece ben onlar cok rahat kontrol ederdim . Saatlerce belki bazen 4 saat yakın aynı oyuncaklarımla oynardım... belki biraz hayualciligim ordan geliyor.. ama en sevdigim şeydi. bu ...
tekrar kendi halime dönüp dünyayı degil kendi dünyamı yaşamayı tercih ederim.. onun için anlaşılmaz ve bazen aksi ve bazen a sosyal bir insan olurum nasıl mi siz insanlarla konuşmazsanız insanlar sizin konuşmamanızı her şeye baglayabilirler.
ben pek umurasamıyorum diyeemem ama bi şey yapamiyom...
derse gec kaldım 3 dk kaldı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder